【Κύριο συστατικό】 Νάτριο σουλφαδιαζίνης

【Ιδιότητες】 Αυτό το προϊόν είναι άχρωμο έως ελαφρώς κίτρινο καθαρό υγρό. Ευαίσθητο στην υποβάθμιση στο φως.
Η φαρμακοδυναμική σουλφαδιαζίνη είναι ένας βακτηριοστατικός παράγοντας ευρέος φάσματος, αποτελεσματικός έναντι των περισσότερων Gram-θετικών βακτηρίων και ορισμένων Gram-αρνητικών βακτηριδίων, αλλά και αποτελεσματικών έναντι κοκκίδων, λευκοκυτοζώνα, τοξόπλασμα κ.λπ. Τα παθογόνα που είναι ευαίσθητα στη σουλφαδιαζίνη ήταν ο στρεπτόκοκκος, ο πνευμονόκοκος, η σαλμονέλα, η corynebacterium pyogenes, ο Escherichia coli, ο αιματοφίλος παραγαλίνας κλπ. Είναι το φάρμακο επιλογής για σουλφοναμίδια για τη θεραπεία βακτηριακών εγκεφαλικών λοιμώξεων.

Ο μηχανισμός της αντιβακτηριακής δράσης της σουλφαδιαζίνης είναι η αναστολή της ανάπτυξης και της αναπαραγωγής των βακτηρίων αναστέλλοντας τη σύνθεση του φολικού οξέος. Στη διαδικασία ανάπτυξης και αναπαραγωγής, τα βακτήρια ευαίσθητα στο φάρμακο δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν άμεσα εξωγενές φολικό οξύ από το περιβάλλον ανάπτυξης, αλλά πρέπει να χρησιμοποιούν το Ρ-αμινοβενζοϊκό οξύ (PABA) in vitro, με τη συμμετοχή της συνθετάσης διυδροφολικού σε βακτηρίδια, μαζί με τη διϋδροτρατιτίνη συνθέστε το διυδροφυλικό, και στη συνέχεια σχηματίζετε τετραϋδροφόλο μέσω της δράσης της διυδροφολικής αναγωγάσης. Τα νουκλεϊκά οξέα συντίθενται περαιτέρω με άλλες ουσίες όπως η πουρίνη και η πυριμιδίνη. Η σουλφαδιαζίνη έχει χημική δομή παρόμοια με την PABA και μπορεί να ανταγωνιστεί την PABA για τη συνθετάση διϋδροφολικού, η οποία μπορεί να εμποδίσει τη σύνθεση του φολικού οξέος από ευαίσθητα βακτήρια και να διαδραματίσει αντιβακτηριακό ρόλο. Τα υψηλότερα ζώα μπορούν να χρησιμοποιήσουν άμεσα εξωγενές φολικό οξύ, οπότε ο μεταβολισμός του δεν παρεμβαίνει με σουλφοναμίδια.

Κατά τη χρήση της σουλφαδιαζίνης, λόγω της ανεπαρκούς δόσης και της πορείας της θεραπείας, τα βακτήρια είναι επιρρεπή σε αντοχή στα φάρμακα, ειδικά ο Staphylococcus είναι το πιο εύκολο στην παραγωγή, Escherichia coli, Streptococcus και ούτω καθεξής. Αφού τα βακτήρια αναπτύσσουν αντίσταση στη σουλφαδιαζίνη, μπορούν επίσης να παράγουν διαφορετικούς βαθμούς διασταυρούμενης αντοχής σε άλλα σουλφοναμίδια, αλλά δεν υπάρχει διασταυρούμενη αντοχή μεταξύ τους και άλλων αντιβακτηριακών φαρμάκων.

Η φαρμακοκινητική σουλφαδιαζίνη είναι εύκολο να απορροφηθεί από το στόμα και η βιοδιαθεσιμότητα ποικίλλει ανάλογα με διαφορετικά είδη ζωικών, η γενική τάξη είναι πουλερικά> σκύλος> Χοίρος> Άλογο> Πρόβατα> Βοοειδή. Μετά την απορρόφηση, το φάρμακο μπορεί να διανεμηθεί στους ιστούς του σώματος και τα σωματικά υγρά των ζώων, με υψηλότερη περιεκτικότητα σε αίμα, ήπαρ και νεφρό και χαμηλότερο περιεχόμενο στο νεύρο, τους μυς και το λίπος. Ο φαινομενικός όγκος κατανομής της σουλφαδιαζίνης στα σκυλιά είναι 1,02L/kg. Η διαλυτότητα αυτού του προϊόντος στο αίμα είναι υψηλότερη από εκείνη σε άλλα σωματικά υγρά, η συγκέντρωση φαρμάκου αίματος είναι εύκολο να φτάσει σε αποτελεσματικό επίπεδο και ο ρυθμός δέσμευσης φαρμάκου και πλάσματος είναι χαμηλός (24% στα βοοειδή, 17% στα σκυλιά, 16 % στα πουλερικά), εύκολο να περάσει ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός, οπότε είναι εύκολο να εισέλθουν στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και μπορεί να φτάσει σε υψηλή συγκέντρωση φαρμάκου (έως και 50% έως 80% της συγκέντρωσης του αίματος).

Η σουλφαδιαζίνη μεταβολίζεται κυρίως στο ήπαρ, ο πιο συνηθισμένος τρόπος μεταβολισμού είναι η ακετυλίωση των ομάδων παρα-αμινο. Διαφορετικά είδη ζώων έχουν διαφορετικούς βαθμούς ακετυλίωσης, η σειρά είναι: βοοειδή> Κουνέλι> πρόβατα> άλογο, γάτα> σκύλος> πουλί. Το φάρμακο χάνει την αντιβακτηριακή του δραστικότητα μετά την ακετυλίωση, αλλά διατηρεί την αρχική του τοξικότητα. Όσο περισσότερο διατηρείται η ελεύθερη σουλφαδιαζίνη στο σώμα, τόσο υψηλότερος είναι ο ρυθμός ακετυλίωσης. Η δεύτερη μεταβολική λειτουργία είναι η υδροξυλίωση, η οποία μπορεί επίσης να συνδυαστεί με γλυκοσιδικό οξύ. Η οξείδωση στα μηρυκαστικά είναι μια σημαντική οδός του μεταβολισμού του, για παράδειγμα, η σουλφαδιαζίνη οξειδώνεται σε 2-σουλφοδιαδιαμινο-4-υδροξυπυριμιδίνη σε κατσίκες και χάνει τη δραστηριότητά της. Ο χρόνος ημίσειας ζωής της σουλφαδιαζίνης σε διαφορετικά ζώα ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό, που είναι 9,84 ώρες για σκύλους, 5,41 ώρες για άλογα, 2,57 ώρες για βοοειδή, 2,35 ώρες για βουβάλια, 5,53 ώρες για κοτόπουλα, 5,55 ώρες για πρόβατα, 1,82 ώρες για αιγοπροβάτες, και 2,38 ώρες για τους χοίρους. Η σουλφαδιαζίνη εκκρίνεται κυρίως από το νεφρό με τη μορφή πρωτόγονου, ακετυλο και γλυκοσιδικού οξέος και εκκρίνεται αργά, το μεγαλύτερο μέρος του φιλτράρεται από τα σπειράματα και ένα μικρό μέρος εκκρίνεται από τους νεφρικούς σωληνίσκους. Όταν η λειτουργία των νεφρών είναι εξασθενημένη, η ημιζωή του φαρμάκου παρατείνεται. Μικρές ποσότητες σουλφαδιαζίνης εκκρίνονται επίσης σε γάλα, πεπτικούς χυμούς και άλλες εκκρίσεις.

Η [αλληλεπίδραση φαρμάκου] δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τετρακυκλίνη, καναμυκίνη, λινσομυκίνη και άλλες συμβατές εφαρμογές. Ο συνδυασμός σουλφαδιαζίνης και διαμινοπυριμιδινών (όπως TMP) μπορεί να παράγει συνεργιστικά αποτελέσματα. ② Ορισμένα φάρμακα που περιέχουν p-αμινοβενζοϋλ όπως η procaine, η τετρακάνη μπορεί να δημιουργήσει PABA στο σώμα, τα δισκία ζύμης περιέχουν PABA που απαιτείται για τον βακτηριακό μεταβολισμό, που μπορεί να μειώσει την επίδραση αυτού του φαρμάκου, επομένως δεν είναι κατάλληλο για χρήση. ③ με θειαζίνες ή φουροσεμίδη και άλλα διουρητικά, μπορούν να επιδεινώσουν τη νεφρική τοξικότητα.

[Ένδειξη] Χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία της πεπτικής οδού, της λοίμωξης από την αναπνευστική οδό και της μαστίτιδας, της ενδομητρίτιδας και άλλων ασθενειών που προκαλούνται από ευαίσθητα βακτήρια σε εγχώρια ζώα, όπως η διάρροια που προκαλείται από Escherichia coli και σαλμονέλα, πνευμονική νόσο των χοίρων και χοίρων από την Pasteurella multocida, και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη μόλυνση από τοξόπλασμα.

[Χρήση και δοσολογία] Ενδοφλέβια ένεση 0,05 ~ 0,1g ανά 1kg σωματικού βάρους του ζώου 1 ~ 2 φορές την ημέρα για 2 ~ 3 ημέρες

[Ανεπιθύμητες αντιδράσεις] ① Η σουλφαδιαζίνη ή οι μεταβολίτες της μπορούν να κατακρημνίσουν στα ούρα, η οποία είναι πιο επιρρεπής σε κρυστάλλωση σε υψηλές δόσεις και μακροχρόνια χορήγηση, προκαλώντας απόφραξη ούρων, αιματουρία ή νεφρικού σωλήνα. Οι κύριες ανεπιθύμητες αντιδράσεις της σουλφαδιαζίνης στα σκυλιά περιλαμβάνουν: ξηρή κερατοεπιπεφυπτίσματα, έμετο, απώλεια όρεξης, διάρροια, πυρετό, κνίδωση, πολυαρθρίτιδα και ούτω καθεξής. Η μακροχρόνια θεραπεία μπορεί επίσης να προκαλέσει υποθυρεοειδισμό. Η απώλεια της όρεξης, η λευκοπενία και η αναιμία είναι οι κύριες εκδηλώσεις των γάτων. Η ενδοφλέβια χορήγηση σε άλογα μπορεί να προκαλέσει προσωρινή παράλυση και η κατάποση μπορεί να παράγει διάρροια. ③ Η ένεση σουλφανιλαμιδίου είναι ένα ισχυρό αλκαλικό διάλυμα και η ενδομυϊκή ένεση έχει ισχυρό ερεθισμό στους ιστούς. ④ Οξεία δηλητηρίαση: Συχνά συμβαίνει όταν ενδοφλέβια ένεση, πολύ γρήγορη ή πολύ μεγάλη δόση. Οι κύριες εκδηλώσεις είναι η νευρική διέγερση, η αταξία, η μυασθένεια, ο εμετός, το κώμα, η ανορεξία και η διάρροια. Τα βοοειδή, οι κατσίκες μπορούν επίσης να δουν την όραση, τη μυδρίαση.

[Σημειώσεις] (1) Αυτό το προϊόν μπορεί να κρυσταλλωθεί σε περίπτωση οξέος, οπότε δεν πρέπει να αραιωθεί με διάλυμα γλυκόζης 5%.
(2) Η εφαρμογή μακροχρόνιας ή μεγάλης δόσης είναι εύκολο να προκαλέσει κρυσταλλικά ούρα, το διττανθρακικό νάτριο θα πρέπει να εφαρμόζεται ταυτόχρονα και να δοθεί στα προσβεβλημένα ζώα πολύ νερό.
(3) Εάν εμφανιστούν αλλεργικές αντιδράσεις ή άλλες σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, σταματήστε αμέσως το φάρμακο και δώστε συμπτωματική θεραπεία.

[Περίοδος απόσυρσης ναρκωτικών] βοοειδή 10 ημέρες, πρόβατα 18 ημέρες, χοίρος 10 ημέρες. Απορρίψτε την περίοδο 72 ωρών.

Παρέχουμε υπηρεσία κτηνιατρικών φαρμάκων για την κτηνιατρική για να καλύψουν τις συγκεκριμένες ανάγκες των πελατών μας . στα πουλερικά. Εμπιστευθείτε την ιατρική υγειονομική περίθαλψη υψηλής ποιότητας για να διατηρήσετε το ζώο σας υγιή και ακμάζοντα. Τα φάρμακα θεραπείας των ζώων σας αποδεικνύονται ότι παρέχουν αποτελεσματική ανακούφιση και επούλωση για ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων υγείας των ζώων.